Atopowe zapalenie skóry – jak rozpoznać i leczyć?

AZS, czyli przewlekła i nawrotowa choroba zapalna skóry zwana także egzemą może pojawić się zarówno w wieku dziecięcym, nastoletnim, u dorosłych, jak i u osób starszych pomiędzy 50 a 70 rokiem życia. Przyczyny tego schorzenia są złożone i składają się na nie czynniki egzogenne i endogenne. Jest to choroba, która ma podłoże genetyczne, ale równocześnie objawy wyzwalają czynniki środowiskowe. Warto dowiedzieć się, jak rozpoznać i leczyć AZS?

Jak rozpoznać AZS?

Wiele osób zastanawia się, jak rozpoznać atopowe zapalenie skóry i odróżnić je np. od łuszczycy czy innych dermatoz. Tutaj kluczowe znaczenie ma zarówno wygląd zmian, przeprowadzony wywiad lekarski, jak i szczegółowe badania. Jak odróżnić AZS od łuszczycy? Warto wiedzieć, że zmiany przy wyprysku, egzemie, jak nazywa się atopowe zapalenie skóry są cieńsze i z mniejszą ilością łusek. AZS występuje ponadto w typowych miejscach takich jak: twarz, kończyny czy dłonie. Jednocześnie możliwe jest chorowanie jednocześnie na AZS i łuszczycę, stąd warto wykonać dodatkowe badania. Na pewno czynnikiem obciążającym jest zawsze występowanie choroby w najbliższej rodzinie. Łuszczyca w przeciwieństwie do egzemy ma podłoże autoimmunologiczne, to znaczy, że organizm zaczyna atakować własne komórki, a przyczyna tego nie jest do końca znana. W przypadku AZS za wyprysk odpowiedzialny jest zwykle czynnik alergiczny, czyli kontakt z drażniącą substancją. W przypadku egzemy świąd jest silniejszy niż przy łuszczycy. Skóra rogowacieje, ale nie tak bardzo jak w przypadku łuszczycy, w przypadku której pojawia się charakterystyczna srebrna łuska. W przypadku AZS można z kolei zaobserwować grudki i bąble na skórze.

Jak leczyć atopowe zapalenie skóry?

Podobnie jak w przypadku łuszczycy, tak i w odniesieniu do atopowego zapalenia skóry używa się pojęcia zaostrzenia i remisji. Właśnie tak przebiegają te dermatozy. Objawy mogą się nasilać, a później zmniejszać albo na jakiś czas całkowicie się cofać, by później znów powrócić. Ani AZS, ani łuszczycy nie można wyleczyć, ale można każdą z tych chorób leczyć objawowo. Dzięki temu zmiany skórne zostają zniwelowane, a osoba cierpiąca na daną chorobę może w miarę normalnie funkcjonować. Warto podkreślić, że obydwie te jednostki chorobowe łączy jeszcze jeden istotny fakt, a mianowicie występują często razem z obniżeniem nastroju, fobią społeczną czy nawet depresją. Osoby cierpiące na AZS czują się nierozumiane przez swoje środowisko czy nawet odrzucane, często się alienują. Wiąże się to z nieznajomością tej choroby i strachem przed zarażeniem. Tymczasem żadną z tych dermatoz nie można się zarazić, choć można przekazać ją w genach swoim dzieciom. Leczenie objawowe atopowego zapalenia skóry bardzo często polega na podawaniu kortykosteroidów. Ponadto stosuje się często fototerapię, zarówno z zastosowanie UVA, jak i UVB, pod ścisłym nadzorem specjalistów. Trzeba wiedzieć, że choć fototerapia może dawać dobre rezultaty, to opalanie skóry nie ma z tym nic wspólnego i zawsze należy zabezpieczać ją przed szkodliwym działaniem promieniowania UV wychodząc na zewnątrz. Ponadto stosuje się kremy i maści łagodzące.

Jak dbać o skórę przy AZS?

Poza stosowaniem kremów i maści przepisanych przez lekarza, warto stosować kosmetyki o naturalnym składzie. Trzeba uważać na te, które zawierają składniki wysuszające takie jak alkohol, SLS, SLES, oleje mineralne i ich unikać. Kąpiel nie powinna być zbyt długa ani gorąca. Do wody można dodawać emolienty. Warto stosować też preparaty emolientowe, czyli silnie nawilżające po kąpieli. Kosmetyki powinny mieć zawsze neutralne pH, czyli 5,5.

—

Artykuł sponsorowany